Miskraam

Als je voor 16 weken bloedverlies hebt betekent dit niet altijd dat je een miskraam hebt. Bij ongeveer 20% van alle zwangerschappen treedt namelijk in de eerste 16 weken bloedverlies op. In ongeveer de helft van de gevallen gaat de zwangerschap daarna toch goed. Bij de andere helft treedt een miskraam op. Er wordt van een miskraam gesproken als het kindje voor 16 weken zwangerschapsduur wordt geboren.

De meeste miskramen worden per echo vastgesteld. Soms verwacht, omdat je wat bloedverlies hebt, maar het kan ook totaal onverwacht zijn, als er bij de routine echo geen kloppend hartje is te zien. Hoe dan ook, een het is altijd erg verdrietig nieuws….

Graag geven we informatie over het verloop van een miskraam en ook over het verloop van een curettage. Dit is het schoonmaken van de baarmoeder onder narcose.

Het verloop van de miskraam

Bloedverlies is bij bijna elke vrouw het eerste verschijnsel van een miskraam. Meestal begint het met beetje bruine afscheiding of een beetje helder bloedverlies. Maar het kan ook meteen al om een flinke menstruatie-achtige bloeding gaan. Doorgaans is er dan nog geen pijn, of is de pijn gering. Maar een miskraam kan zich ook aankondigen door pijn onder in de buik of door het afnemen van de zwangerschapsverschijnselen.
Soms wordt een (naderende) miskraam bij toeval ontdekt op het moment dat er nog helemaal geen lichamelijke tekenen van een dreigende miskraam aanwezig zijn. Dat kan gebeuren wanneer er een onderzoek naar de harttonen (doptone) of een echoscopie wordt gedaan .
In het algemeen kun je zeggen dat 1 van elke 10 zwangerschappen eindigt in een miskraam.

De hoeveelheid bloedverlies

Bij drie op de vier vrouwen zal de hoeveelheid bloedverlies bij een spontane miskraam te vergelijken zijn met een flinke menstruele bloeding. In het algemeen kun je er van uit gaan, dat de bloeding heviger is dan je verwacht en het kan soms erger zijn dan bij een hevige menstruatie. Bij een zwangerschapsduur van tien of meer weken, kan de bloeding echt fors zijn, ‘alsof je leeg loopt’. Dit duurt dan normaal gesproken een paar uur. De bloeding neemt af op het moment dat je de vruchtzak bent verloren.
Wanneer het bloedverlies eenmaal is begonnen, zal bij drie op de vier vrouwen het kindje binnen een week zijn geboren. Hierna zal de bloeding in de regel binnen 1 à 2 dagen over zijn. Bij één op de vier vrouwen duurt de bloeding dus langer dan een week.

Pijn als begin van een miskraam

Soms is buikpijn het eerste teken van een dreigende miskraam. Meestal begint dan het bloedverlies tegelijkertijd. Maar het vloeien kan ook wel eens pas uren later of een paar dagen later beginnen.
In driekwart van de gevallen zal de pijn bij een miskraam min of meer te vergelijken zijn met een hevige menstruatiepijn. Maar de pijn kan ook zo hevig zijn, dat ze te vergelijken is met de weeën van de bevalling. Het is belangrijk om zeker te weken dat de complete zwangerschap met placenta en vliezen is geboren. Wanner je vermoed het kindje verloren te hebben doen we altijd nog een echo, ongeveer een week na de miskraam. We zien dan of de baarmoeder helemaal schoon is.

Medische redenen voor een curettage

Meestal verloopt een miskraam spontaan zonder complicaties en zonder dat ingrijpen medisch gezien echt nodig is. Toch zijn er enkele omstandigheden (‘medische indicaties’) waarbij de mogelijkheid van een curettage overwogen wordt:

Toegenomen hoeveelheid bloedverlies, duidelijk groter dan dat de vrouw tijdens een hevige menstruatie bij zichzelf gewend is.
Als het bloedverlies een week na het begin nog steeds niet over is of tenminste duidelijk aan het afnemen is,
Als de pijn hevig is of steeds maar toeneemt,
Als je er psychisch of emotioneel niet meer tegenop kunt om het spontane verloop af te wachten.

Als je een curettage moet ondergaan, ga je eerst op gesprek bij de gynaecoloog, Hij of zij geeft uitleg over de procedure. Ook hoor je op welke datum de ingreep plaats vindt. Verder is er een afspraak bij de anesthesist, die je gezondheid beoordeelt.

Kort samengevat verloopt de procedure als volgt: Je gaat eerst onder narcose, dan wordt de baarmoedermond wat opgerekt zodat met een soort afzuigslangetje de baarmoeder kan worden schoongemaakt. De ingreep duurt ongeveer 10 minuten. Nadien heb je nog een paar dagen bloedverlies, dit kan tot 2 weken aanhouden en er kan wat buikpijn zijn.

Medicatie om de miskraam op gang te brengen

Als je niet (langer) wilt afwachten kun je kiezen voor medicatie om de miskraam op gang te brengen of kiezen voor een curettage.

Bij een behandeling met medicijnen krijg je in het ziekenhuis bij de afspraak met de gynaecoloog een recept voor tabletten. Deze worden ingebracht in de vagina. Je wacht daarna thuis af of de medicijnen werken. Als de medicijnen aanslaan, komt de miskraam meestal dezelfde dag op gang. De miskraam verloopt dan ongeveer hetzelfde als een spontaan op gang gekomen miskraam: met bloedverlies en buikpijn. Je kunt paracetamol, Aleve Feminax of Ibuprofen gebruiken tegen de pijn.

De medicijnen werken helaas niet altijd.

Als de miskraam niet meteen op gang komt, kun je afwachten. En anders is een ingreep in het ziekenhuis (curettage) nog de enige mogelijkheid.

Bij een miskraam thuis kun je het kindje nadien bekijken, zet dan een vergiet of een bakje in de wc zodat je het kindje kunt opvangen als het geboren wordt.

Rouwen na een miskraam

Een miskraam is voor de meeste vrouwen (en hun partner) een zeer ingrijpende gebeurtenis, waarna een periode volgt die alle kenmerken van een echt rouwproces kan vertonen.
Grofweg bestaat die uit een opeenvolging van ongeloof, ontkenning, opstandigheid en kwaadheid tot aan wanhoop en verdriet. Daarbij kan zich een periode met een echte depressie aandienen met verschijnselen als slechte eetlust, gewichtsverlies (soms juist gewichtstoename) en slapeloosheid. Regelmatig terugkerende gedachten over schuld, minderwaardigheidsgevoelens, dingen die verkeerd gedaan zijn of juist nagelaten werden, kunnen daarbij voorkomen. Tenslotte volgt de acceptatie en de terugkeer naar het dagelijkse leven. Bij meer dan de helft van de vrouwen duurt het minstens een jaar voordat het verlies is geaccepteerd en verwerkt.

Zoek jij begeleiding na verlies van de zwangerschap?

Gewoon Viola kan hulp bieden, klik hier voor meer informatie.

Moeilijke momenten

Bepaalde data die verband houden met de miskraam kunnen erg lang belangrijk zijn en herinneringen oproepen, bijvoorbeeld de eigenlijke uitgerekende datum. Gevoelens van schuld of van falen komen na een miskraam of doodgeboorte erg vaak voor. Het is menselijk om te zoeken naar een oorzaak. En als medici niet duidelijk een oorzaak kunnen aanwijzen (wat meestal het geval is), zoek je de oorzaak bij jezelf. Je hebt iets verkeerds gedaan, of je hebt juist iets belangrijks nagelaten. Je omgeving doet daar dan soms nog een schepje bovenop door je gevraagd of ongevraagd op oorzaken te wijzen.

Toch is het goed je te realiseren dat een miskraam bijna altijd komt door een chromosoomafwijking bij het kindje. Je lichaam herkent dit als “niet goed”en breekt de zwangerschap af. We noemen dit natuurlijke selectie. De kans dat het bij een volgende zwangerschap wel goed zal gaan is erg groot!
Je krijgt geen miskraam door zwaar tillen, seks tijdens de zwangerschap of door zwaar werk te doen.

Op deze pagina lees je meer informatie over een miskraam.